Puzzelen met bagage

Bij het inpakken was er maar één doel: zo licht en compact mogelijk. Maar ja, het is mijn eerste keer naar zo'n locatie. Je weet toch niet wat je te wachten staan. Is het warm, droog, nat, koud, winderig, sneeuwstormen? Moet ik EHBO-spullen meenemen of doet de organisatie dat? Uiteindelijk heb ik alles in één weekendtas kunnen proppen. Met handbagage erbij was het 'slechts' 11 kilo. Waarvan zeker één kilo noten (noodvoorraadje) en een halve kilo extra pure chocola (het moet wel leuk blijven ;-) )

Op Schiphol werden we verwelkomd door RTL Boulevard. Onze collega's hadden de moeite genomen ons uit te zwaaien onder genot van een paar pittige vragen. Tijdens het interview zie ik Reinoud Broekhuijsen achter de camera een sprintje trekken. Een kwartiertje later werd mij duidelijk waarom. Terwijl ik aan RTL Boulevard trots mijn kersverse bergschoenen liet zien, bedacht Reinoud dat de zijne nog thuis stonden! Met een taxi is hij naar huis gescheurd (niet zo klimaatneutraal) en hij was gelukkig net op tijd terug voor de vlucht vertrok. Een reis brengt altijd verrassingen. De stemming zat er al goed in!

Tijdens het uurtje vliegen naar Kopenhagen veranderde het weer van een vriendelijk stapelwolkje boven Nederland (die wolken zijn van bovenaf echt net van die plukjes vette watten zwevend in de lucht) naar een donker bewolkt en regenachtig Kopenhagen. Dat ze in Denemarken aan groene energieopwekking doen, was tijdens de landing zichtbaar met windmolens in zee. Voor wie zich afvraagt of dat vliegen van ons wel zo bijdraagt aan een schoner milieu: alles tijdens deze expeditie wordt gecompenseerd met het aanplanten van bomen om de extra uitstoot van CO2 weer vast te leggen.

In Kopenhagen ontmoetten we onze andere expeditieleden in het hotel. Het hotel is een van de eerste klimaatneutrale hotels in de wereld. De gevel is bekleed met zonnepanelen. De warmte en koeling wordt verzorgd door warmtepompen: met een pijp in de grond halen ze zomers koel water omhoog en het opgewarmde water gaat elders weer de grond in. 's Winters is dat andersom. Het voordeel is dat je het hele jaar een vrij constante, comfortabele temperatuur hebt zonder airconditioning of verwarming. Dat bespaart ze 50% op de energierekening ten opzichte van een hotel van vergelijkbare grootte. Reinoud heb ik door het hotel zien zwerven met camera om daar verslag van te doen.

De Canadezen (TV Radio Canada uit Montreal) waren zondag al aangekomen. Eentje was nog steeds driftig bezig zijn niet aangekomen bagage op te sporen. Als dat niet lukt, moet hij morgen van iedereen maar wat onderbroeken lenen. De rugzakken van de organisatie Expedition Factory met daarin persoonlijke zaken (zoals slaapzak, slaapmat, waterdichte broek en jas, thermofleece, donsjas, bivakmuts en handschoenen) werden uitgedeeld. Dat was al best gewichtig, maar onze eigen spullen moeten er nog bij. Plus de algemene spullen als tenten, slee, kookgerei, etc. Het kan niet anders dan dat we na deze zes dagen hiken op de ijskap enorme spierballen hebben gekweekt (of dat we de ziektewet in kunnen vanwege een overbelaste rug ;-) )

's Avonds na het diner kregen we van Reinier de weersverwachting van onze logeerplek op Groenland te horen. Het meest hoopvol was dat de zon momenteel erg actief is, zodat we bij heldere hemel wellicht getrakteerd worden op het Noorderlicht (Aurora Borealis). Dat zou helemaal fantastisch zijn! Ook werden we door iemand van het Deense Klimaatinstituut bijgepraat over de klimaatverandering die nu plaatsvindt op Groenland. Het blijkt dat aan de oostkust (dus aan de kant van IJsland) de opwarming vele malen sneller gaat dan aan de westzijde (de kant van Canada). Aan die westzijde warmt het ook al sneller op dan midden op Groenland. De ijskap zelf wordt dikker in het midden, maar aan de flanken waar het ijs de zee instroomt, smelt het ijs schrikbarend snel.

Er zijn voorbeelden van gletsjers die zich in tien jaar tijd net zo ver hebben teruggetrokken als in de 150 jaar ervoor! Het gaat dus de laatste jaren ongekend snel! Komende dagen gaan we een gletsjer bezoeken en er een nacht bivakkeren. Juist de smeltende gletsjers op aarde zijn voor het merendeel verantwoordelijk voor de zeespiegelstijging die we tot nu toe hebben gemeten. Nu denk ik niet dat wij in Nederland wakker hoeven te liggen van een beetje zeespiegelstijging. Dijken bouwen en inpolderen zit in ons DNA. Maar in landen als Bangladesh moeten wel meer dan een miljoen mensen vluchten voor het wassende water. En zo zijn er meer plekken op aarde waar de opwarming met een stijgende zeespiegel vele klimaatvluchtelingen oplevert.

Ook wordt de totale oppervlakte met ijsbedekking rap minder en dat heeft grote gevolgen voor het klimaat wereldwijd. Hoe het precies in elkaar steekt, wat er eerst was (het kip of ei-dilemma) en welke gebeurtenissen elkaar versterken of juist verzwakken, dat weten we niet. Er moet veel meer onderzocht worden! En mijn ervaring is: hoe meer je weet, hoe meer je ervaart dat je eigenlijk nog veel te leren hebt.

De dag kreeg nog een verrassend staartje. Bij het overhevelen van mijn persoonlijke spullen naar de grote rugzak kwam ik er achter dat ook ik wat moet gaan lenen van mijn expeditiegenoten. Tot mijn ontsteltenis bleek namelijk mijn ondergoed spoorloos verdwenen! Heb ik weer! Nu heeft de enige andere dame in het gezelschap niet mijn maat en de heren... tja... wordt vervolgd.